باور

🏴وقایع روز هفتم محرم سال ۶۱ ق

✍🏻عمربن سعدنامه‌ای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که:با سپاهیان خود بین امام حسین(علیه‌السلام) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز،به طوری که حتی قطره‌ای آب به امام (علیه‌السلام) نرسد،‌‌
🔺یکی از آنها فریاد زد:‌ای حسین!… به خدا سوگند که قطره‌ای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی!
🔺حضرت فرمود:«خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده.»حمید بن مسلم می‌گوید به چشم خود دیدم که نفرین امام(علیه‌السلام) عملی گشت.

🔺امام حسین (علیه‌السلام) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد:
بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن،و بر ایشان تنگی و قحطی (همچون سالهای قحطی یوسف در مصر) پدید آور و آن غلام ثقفی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند.زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد.

🔺تعداد نظامیانی که لباس و سلاح جنگی و حقوق از حکومت غاصب بنی امیه گرفته و به جنگ امام حسین(ع) آمده بودند را، بالغ بر ۳۰ هزار جنگجو نوشته‌اند.

📚{۱.فیض الاعلام و وقایع الایام شیخ عباس قمی،}
📚{۲.مقتل الحسین(مقرّم)،ص۱۹۹}
📚{۳.بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۸۶}.